Czas nowych nomadów

W ogłoszonej właśnie konstytucji dla nauki nie pochylono się nad problemem braku mobilności polskich uczonych. A szkoda – pisze były rektor Uniwersytetu Wrocławskiego

Kilka lat po opublikowaniu bestsellera „Powstanie klasy kreatywnej", w którym Richard Florida wprowadził pojęcie klasy kreatywnej, ukazała się jego kolejna książka „Wędrówki klasy kreatywnej: nowa globalna walka o talenty" na temat korzyści ekonomicznych wynikających z mobilności klasy kreatywnej. W tym samym czasie AnnaLee Saxenian z Uniwersytetu Stanforda opublikowała książkę „The New Argonauts: Regional Advantage in a Global Economy". Obie publikacje poświęcone są mobilności talentów, która jest jednym ze źródeł zamożności społeczeństw.

Zdolni ludzie podróżujący do technologicznych hubów przynoszą tam swój talent, sami się bogacą i pomagają bogacić się innym. Wszyscy o tym wiedzą od dawna, ale wielu oburza się na drenaż mózgów. Florida i Saxenian piszą jednak o tym, że przepływ talentów i wiedzy nie odbywa się tylko w jednym kierunku. Przytaczają liczne przykłady pokazujące, jak mobilność talentów doprowadziła do powstania centrów nowoczesnych technologii w Izraelu, Chinach i na Tajwanie. Autorzy nie mają wątpliwości – mobilność ułatwia koncentrację bogactwa, ale także umożliwia jego dystrybucję i globalizację.

Przyspawani do macierzy

Od kilku miesięcy w polskim środowisku akademickim toczy się dyskusja na temat mobilności uczonych, zaliczanych przez Floridę do klasy kreatywnej. Prawie...